niedziela, 24 stycznia 2016

Linia serc- Rainbow Rowell i #czytamyrazem

  Komu zawdzięczam dzisiejszą miłość do literatury? To proste, rodzicom. Mam w pamięci pojedyncze, książkowe kadry- wspomnienia z dzieciństwa. Pamiętam, jak razem chodziliśmy do biblioteki. Całą rodziną. Tata zabierał moją siostrę w stronę literatury przygodowej, ja trzymałam się maminej spódnicy, razem szukałyśmy na półkach Małgorzaty Musierowicz. Mama kładła się między mną a siostrą i czytała. Pamiętam, że razem przeczytałyśmy "Idę sierpniową". Resztę, nie po kolei, czytałam sama. Tata za to siadał na krześle przed naszym łóżkiem i czytał "Harry'ego Pottera". Pamiętam, kiedy go dostałyśmy, rodzice przynieśli stos książek, który zajął całe nasze małe łóżko. Byłyśmy wniebowzięte, chociaż nie znałyśmy jeszcze fabuły. Tata czasami nie potrafił przerwać lektury, sam zaciekawiony dalszymi losami Harry'ego.
  Dzisiaj, kiedy nie mieszkam już z rodzicami, nadal łączy nas czytelnicza pasja. Głównie z mamą. Opowiadam jej o każdej książce, którą właśnie przeczytałam, niektóre przywożę do domu, żeby sama je przeczytała, oceniła.
  Ostatnio przyszło nam przeczytać tę samą książkę i spojrzeć na nią oczami mojej mamy, kobiety dojrzałej, i moimi, trzydzieści lat młodszymi.
  Sytuacja w pracy zmusza Georgie do wyboru pomiędzy Świętami spędzonymi z rodziną, w Omaha, skąd pochodzi jej mąż, a spełnieniem zawodowego marzenia. Wybiera pracę. Ze swoim mężem, Nealem rozstaje się...chłodno. Odjeżdża, razem z dwiema córeczkami. Przypadek w postaci starego, żółtego telefonu stacjonarnego powoduje, że Georgie musi się cofnąć do czasów, kiedy poznała swojego przyszłego męża.
   Mam z Georgie wiele wspólnego. Przede wszystkim to, że obydwie jak pszczoły do miodu lgniemy do mężczyzn, którzy nie są nami zainteresowani. Polubiłam Georgie. Naprawdę. Jest chaotyczna, niezdecydowana, nieidealna. Przyjaciółka doskonała, choćby na kartach powieści.  
   Opowieść jest lekko chaotyczna, tak samo jak jej główna bohaterka. Nie do końca rozumiem Setha, jej przyjaciela. Może jest troszkę przekoloryzowany, taki bardzo amerykański. Neal za to...romantyk z krwi i kości. Ideał nieidealny, czyli kandydat na ojca dzieciom doskonały. Wciągnęło, czytałam cały dzień, zmieniając kawę na herbatę i na odwrót.
  Czy podobnie wciągnęło moją mamę? Moja mama, jak na prawdziwą mamę przystało, pracuje od świtu do nocy i chociaż bardzo chcę ją odciążyć, pomóc, to ona zawsze sama i sama...Na czytanie ma czas gdzieś w okolicach północy. Nie zaprzyjaźniła się z Georgie. Z pewnością natomiast odpoczęła i z przyjemnością podchodziła do lektury.
   "Linia serc" stanowczo jest tak dobra, jak o niej opowiadają. Przedłużyła mi Święta. To taka troszkę bajka dla dorosłych. Realna do miejsca, w którym zaczyna się literacka fikcja. Prawdziwa, problem bowiem bardzo współczesny. Śnieżnobiała, momentami przezabawna, wzruszająca. Doskonały przykład literatury kobiecej, potwierdzone również przez moją mamę, Grażynę :) Bo my #czytamyrazem . Odkąd pamiętam!

3 komentarze:

  1. Dobrze się składa, bo ja bajki dla dorosłych bardzo lubię :) Będę musiała się za tą powieścią poważnie rozejrzeć.
    Pozdrawiam
    ksiazki-inna-rzeczywistosc.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Z chęcią więc przeczytam, lubię bowiem taką literaturę kobiecą.

    OdpowiedzUsuń
  3. Lucyna, piękne piszesz recenzje :)

    OdpowiedzUsuń