poniedziałek, 10 września 2018

Otchłań- Marcel Woźniak

 
  22 sierpnia swoją premierę miała trzecia, ostatnia część kryminalnej trylogii o Leonie Brodzkim. Pierwsza część, "Powtórka" powstała w czerwcu ubiegłego roku i od tego czasu historia zyskała rzeszę fanów. 
    Nadal mamy wrzesień 2016 roku. Leon Brodzki został zatrzymany za zabójstwo, którego jeszcze mu nie udowodniono. Na wolność wypuści go prokurator Mauer, ale pod pewnym warunkiem. Ma znaleźć sprawdzę zła, które sparaliżowało cały Toruń.  
    Pojawiają się starzy znajomi z poprzednich części. Nie tylko Brodzki, ale także Tomasz Żółtko i komendant Halicki, który nieźle w tej części namiesza. Pojawia się także nowa bohaterka, warszawska dziennikarka, Berenika Vesper.  
   "Otchłań" jest zupełnie inna, niż poprzednie części. "Powtórka" jest jakimś wprowadzeniem. Jest może nieco melancholijna, z pewnością natomiast bardzo toruńska i trochę fantastyczna. "Mgnienie" jest znacznie bardziej niż dwie pozostałe, samotną wędrówką Brodzkiego, do rozwiązania zagadki morderstwa, do odpowiedzi na pytania, które mogą zmienić życie Leona. I chociaż odpowiedzi te znajdziemy dopiero w "Otchłani" to tutaj schodzą one na dalszy plan. 
     "Otchłań" jest bardzo sensacyjna. Mieszkańcy Torunia boją się wyjść z domu, bo morderca nie celuje już tylko w konkretne osoby, ale giną przypadkowi ludzie. To taki męski kryminał, sporo tu zwrotów akcji, pościgów, strzelanin. Akcje Brodzkiego są niemal brawurowe, chociaż wpisane w nie dialogi zupełnie to przełamują, Leona nie opuszcza czarny humor znany czytelnikowi z poprzednich części. 
   Przeszłość ma tu ogromne znaczenie. Tym razem nie chodzi jednak o przeszłość fikcyjnych bohaterów, ale o komunizm. Marcel obnaża pozostałości po poprzednim ustroju, pokazuje jak wiele komunizmu pozostało w sposobie funkcjonowania i myślenia Polaków.
    Całość mogłaby być nieco ciężka, gdyby nie świeża krew, dziennikarka Berenika. Absolutny kontrast z resztą powieści. Marcel poświęca jej sporą część książki, chociaż jej wątek jest zupełnie inny, nawet nie obyczajowy, ale bardzo...kobiecy, wrażliwy. Trudno jest mi się wczuć w brawurowe pościgi za przestępcą, natomiast znacznie łatwiej zobaczyć Brodzkiego i całą sprawę oczami kobiety. 
     Ta część z pewnością najbardziej gra na czytelniczych emocjach. Nie mogę zdradzić zbyt wiele, ale... to, co w pewnym momencie odnajdzie Brodzki, ale przede wszystkim to, w jaki sposób rozwiąże się zagadka ginących ludzi...Wstrząsające. Z drugiej natomiast strony, piękna, dojrzała relacja Brodzkiego z żoną, której nie było aż tyle w poprzednich częściach.Scena, w której Leon kocha się z żoną jest po prostu piękna.  I dalej, Berenika i to, co siedzi w jej trudnej przeszłości i to, kogo przyniesie jej przyszłość.   
    Pamiętam, że kiedy sięgałam po "Powtórkę" bardzo trzymałam kciuki za Marcela, miałam ogromną nadzieję, że poradził sobie z kryminałem. Oglądałam na instagramie zdjęcia z tagiem #powtórka i sprawdzałam, czy czytelnikom też się podoba. Dzisiaj kompletnie nie nadążam za "Otchłanią", zdjęć jest za dużo :-).  Marcel, poradziłeś sobie doskonale. Świetnie zamknięta trylogia. Co będzie dalej? 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz