wiem, że jutro będę cię miała
oprę plecy o twoje kolana
i opowiem
o smutnych wierszach
o smutnej historii
o smutnej kobiecie
o miłości
i o wstydzie
na myśl o tym,
że nie potrafimy tak kochać.
a kiedy skończę
będziesz szukał emocji w moim spojrzeniu
i zaprzeczysz
wtedy wymaż mi to z pamięci
raz na zawsze.
wcale nie chcę pamiętać tej historii.
A gdy już wrócę, to usiądę Ci na kolanach, oprę moje dłonie na Twoich ramionach i będę całować Twoją twarz. Kawałek po kawałku. Obiecaj mi, że mnie nie rozbierzesz, zanim skończę...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz